Treshnish

Je kent het wel, je bent op vakantie aan de kust en je ziet een huis waar je warm van wordt. Een alleenstaand, ‘wat-als-we-hier-toch-eens-zouden-wonen-huis’ met een hekje dat openslaat naar een strand. Wil je zo’n echt afgelegen plek proberen, waar het licht volop de grote ramen binnenstroomt en de wind tegen de gevel slaat, zet dan koers naar Haunn. Een plukje huizen bij elkaar, omringd door de machair, aflopend tot de ruwe zee. Het weer belooft vier seizoenen op een dag en steeds is daardoor het uitzicht anders. Zwartkopschapen, meeuwen op de thermiek, zelfs een visarend met zijn magnifieke vleugelspanning en de zon die weerkaatst op zijn witte staartveren. Hier ben je gespeend van mensengeluiden. Er is het zingen van de wind, soms wat verwaaid geblaat. Je eigen gedachten, daar moet je tegen kunnen, of misschien kun je ze hier juist goed uitzetten.

Lees verder →