Virginia Woolf – Naar de vuurtoren
Originele titel en uitgave, To the Lighthouse, The Hogath Press, 1927
Wat geef je zoal mee naar de vuurtoren, wat een vraag! De vraag die in je hoofd deuren opende.
Virginia Woolf liet het verhaal over de vakantie vierende familie Ramsay afspelen op het eiland Skye . De Schotse eilandlocatie is kenmerkend – het weer, het isolement, de zee, het uitgestrekte en vaak barse landschap – maar er zijn geen duidelijk herkenbare landschapselementen. En de vuurtoren lijkt niet op een van de bestaande vuurtorens van Skye, maar was geïnspireerd op haar eigen jeugdherinneringen aan het strand Godvery in Cornwall. Liefhebbers van het boek kunnen dus geen tour op Skye langs boeklocaties doen.
Er is al zoveel geschreven over deze literaire schat; volksstammen zijn gepromoveerd met een proefschrift over de structuur, symboliek, verborgen betekenissen van het boek. En als je de tijd neemt, zal Naar de vuurtoren je pakken en je vervoeren naar het universele eiland van alle vakantiezomers.
Ik las het boek voor de eerste keer op de middelbare school, waar de modernistische klassieker op de Engelse leeslijst stond, verplichte kost dus. Verplicht is een afschrikwekkend woord als je tiener bent, maar ik nam de losjes met elkaar verbonden zinnen tot me. Die zinnen die zoveel meer betekenden dan binnen mijn begrip lag. Niets lag er dik bovenop, niets werd voorgesponnen. Alles bleef zo onbeslist. De personages leken ouderwets en vaag. Heel veel gedoe over hoe het steeds mislukt om naar de vuurtoren te gaan, en dan uiteindelijk gaan ze toch.
Dertig jaar later, voor mijn bezoek aan Skye eerder dit jaar, las ik het boek voor de tweede keer en het was alsof ik een nieuwe bestemming had bereikt, Ik zag in hoe de vuurtoren een symbool is van onvervuld verlangen, een onbereikbare bestemming. De stille, diepgaande liefde van het huwelijk van meneer en mevrouw Ramsay spreekt boekdelen.
Deze roman over een familie die op vakantie gaat naar een afgelegen eiland (en dat was het in 1927), in een tijd dat niet veel mensen bevoorrecht waren om op vakantie te gaan, is in wezen een psychoanalyse van familiebanden, die zich verder uitsplitsen in vrienden, herinneringen, de tijd en de dood.
Lees het ongehaast, laat de zinnen doorsijpelen en ga mee over de woelige zee naar de eeuwig trekkende vuurtoren.
Lees de 2islomaniac-verhalen over Skye.
