Originele titel en uitgave: Deux étés – Paris : Librairie Arthème Fayard, 1997
De beginzin van ‘Twee Zomers’ telt maar liefst 175 woorden. Nadat ik die gelezen had, legde ik het boek weg, onderop mijn nog-te-lezen-stapel. Om het vervolgens – na een week of twee – alsnog een herkansing te geven. Ik las de 148 pagina’s tellende roman in één ruk uit. En blijf me sindsdien maar afvragen waarom dit boek nooit verfilmd is.
Plaats van handeling, een plaatje: Île de B., een Bretons eiland, ”dat de wolken afschrikt; ze blijven op een afstandje, alsof ze vastzitten aan het vasteland. Een onweerstaanbaar zachte lucht, vast de streling van een aftakking van de Golfstroom. Een flora uit andere luchtstreken, aloë’s, mimosa’s, palmbomen, een stukje Sardinië midden in het Kanaal.” Het beeldende en kleurrijke taalgebruik van Orsenna laat het blauw van de zee, het groen van de bomen en de bonte bloemenpracht aan je oog voorbij trekken.
Voor het mooiste uitzicht over een eiland moet je er niet gaan wonen. Zo dacht Eugène Schueller er althans over. Deze Franse apotheker, grondlegger van het l’Oréalimperium en uitvinder van de kleurshampoo, liet daarom zijn vakantiehuis bouwen op het vasteland. Aan de kust van Bretagne, op de Pointe de l’Arcouest. Van daaruit had hij het meest fabuleuze uitzicht over de archipel van Bréhat, een kleine eilandengroep op schier 10 minuten varen vanaf de Bretonse noordkust.
La Chambre, île de Bréhat. Vissershaven en aanlegplaats voor plezierboten
Ruige baaien, kleine en heel kleine eilandjes, zeewater in honderd tinten blauw, dobberende zeilschepen, een grillige kustlijn van granietblokken en een getijdenverschil van zeker 12 meter. Dat zag Eugène Schueller wanneer hij ’s ochtends zijn gordijnen open schoof. Bij helder weer waren zelfs de ‘en pierre’ gebouwde huizen te ontwaren op Île de Bréhat, het grootste eiland en naamgever van de archipel. Zijn dochter Liliane de Bettencourt erfde de vakantievilla in Pointe de l’Arcouest. De rijkste vrouw van Frankrijk kwam er tot op hoge leeftijd om te genieten van het uitzicht en te zwemmen in haar privézwembad, gevuld met zeewater.
Voor het mooiste uitzicht over een eiland, kun je er ook omheen varen. Een prettig alternatief voor als je iets minder goed in de slappe was zit dan de l’Oréalfamilie. Varend vanuit de monding van de Trieux zie je de eerste eilanden van de archipel al liggen: île Lavrec, île Raguenès en île de Bréhat, naamgever van de archipel. Rozeachtig graniet, willekeurig in zee gestrooid, met bomengroepen en heel af en toe wat bebouwing. Alleen île de Bréhat heeft een echte dorpskern. Met plein, kerk en café. Én veel toeristen, in de zomer. De villa’s waar de rijken der aarde hun vakanties doorbrengen staan verscholen achter bomen en hekken, net als de kliniek voor korsakovpatiënten.
Twee andere eilanden van de archipel zijn in privébezit: île Logodec en île Béninguet, waar de Franse schrijfster Colette twee van haar romans schreef.
Huizenhoge echeum
Agapanthus en kniphofia, oorspronkelijk uit Afrika
Het kruis van Maudez met uitzicht over het gelijknamige eiland
Pont ar Prat, de verbinding tussen het Noorder- en Zuidereiland van île de Bréhat
Het ‘grote’ île de Bréhat bestaat uit een Noorder- en een Zuidereiland. Net als Nieuw Zeeland. Maar zijn de beide eilanden van Nieuw-Zeeland gescheiden door een zee-engte van maar liefst 24 km breed, op île de Bréhat zijn de eilanden met elkaar verbonden door een korte, verhoogde damweg. Het hele eiland is trouwens maar drieëneenhalve kilometer lang. De boot kan aangemeerd worden in de kleine haven en in een paar uur doe je een ommetje op het eiland. En dat is genieten van de geuren en kleuren van de overweldigende en gevarieerde bloemenpracht . Blauwe en witte agapanthus (Afrikaanse lelie) ) bloeit er in jaloersmakende afmetingen en hoeveelheden. Echeum pininana (reuzenslangenkruid) torent boven de daken van de huizen uit en wiegt zachtjes heen en weer op de westenwind. Zachtgroene agave, roze hortensias en gele mimosa voegen ook hun tinten toe aan het bonte kleurenpalet. Een klimmetje naar het kruis van Maudez of de Paon-vuurtoren en de hele archipel van Bréhat ligt aan je voeten.
Wie heeft er nog een villa nodig om zich rijk te voelen?
